Focusing przekracza zwykłą koncentrację na zadaniu lub celu, inkorporując szersze i głębsze znaczenie, które głęboko wpływa na nasze życie osobiste i zawodowe. Niniejszy artykuł eksploruje istotę focusingu, ujawniając jego wieloaspektowy charakter oraz jego nadzwyczajny wpływ na nasze codzienne doświadczenia.

Czym jest focusing?

Focusing to proces psychologiczny i technika samopomocy opracowana w latach 60. i 70. przez Eugene’a Gendlina, filozofa i psychologa z Uniwersytetu Chicagowskiego. Polega ono na bezpośredniej i uważnej uwadze na wewnętrzne, odczuwane cielesne doświadczenie, często na początku niejasne lub niejasno określone. Gendlin zidentyfikował focusing jako kluczowy czynnik skutecznego wyniku terapii. Różni się ono od zwykłej introspekcji lub wyrażania emocji, ponieważ wymaga szczególnego rodzaju wewnętrznego słuchania „uczucia odczuwanego” (ang. felt sense) – przedwerbalnego, cielesnego zrozumienia sytuacji lub emocji.

To „uczucie odczuwane” często zawiera skomplikowane, splecione uczucia i spostrzeżenia, które nie są natychmiast dostępne poprzez zwykłe procesy myślowe. Poprzez dostrojenie się do tego uczucia, osoby mogą zdobywać unikalne spostrzeżenia dotyczące swoich problemów. W konsekwencji prowadzi do większej klarowności, rozwiązania, rozwoju osobistego czy też sportowego, co szczególnie w kontekście Mistrzostw Europy w piłce nożnej może mieć znaczenie na końcowy rezultat.

Wprowadzenie do focusingu:

Gendlin wprowadził focusing w latach 60. jako część swoich badań na Uniwersytecie Chicagowskim. Współpracował z Carlem Rogersem, pionierem terapii skoncentrowanej na kliencie, i zauważył, że klienci, którzy osiągali znaczący postęp w terapii, mieli naturalną zdolność do wtapiania się w swoje wewnętrzne doznania i przeżycia cielesne. Późniejsze badania i pisma Gendlina, zwłaszcza jego książka „Focusing”, opublikowana w 1978 roku, szczegółowo opisały tę technikę i zaproponowały ją jako umiejętność, którą może zdobyć i ćwiczyć każdy, nie tylko klienci terapeutyczni.

Podstawowe elementy focusingu:

Focusing opiera się na kilku podstawowych zasadach i krokach:

• Oczyszczenie przestrzeni: Identyfikacja głównych problemów, które zajmują umysł.
• Kształtowanie uczucia odczuwanego: Pozwolenie na holistyczne, cielesne poczucie jednego z tych problemów.
• Uchwycenie: Znalezienie uchwytu, słowa lub obrazu, który uchwyci istotę tego uczucia.
• Rezonowanie: Przechodzenie między uczuciem odczuwanym a jego uchwytem, aby upewnić się, że rezonują ze sobą.
• Pytanie: Pytanie, co sprawia, że ten problem jest tak problematyczny lub istotny.
• Odbieranie: Słuchanie tego, co przychodzi w odpowiedzi, uznając i doceniając uczucie odczuwane bez oceny.

Dzięki tym krokom focusing umożliwia głębsze badanie i transformację emocji, prowadząc do osobistych spostrzeżeń i uzdrowienia emocjonalnego.

Zrozumienie istoty focusingu

Focusing oznacza pełne zaangażowanie w zadanie, emocję lub doświadczenie, wolne od rozpraszających myśli lub działań. Wymaga to bycia całkowicie obecnym, tworząc optymalny stan do nauki i przyswajania informacji. focusing wychodzi poza koncentrację, stając się doświadczalną, ucieleśnioną praktyką samorefleksji, gdzie uwaga obejmuje różne warstwy życia.

Focusing oferuje metodę aktywnego pracy nad trudnymi emocjami, przewyższając tradycyjny mindfulness. Wprowadza ono głębsze zaangażowanie w myśli i uczucia, ułatwiając samopoznanie i uzdrowienie emocjonalne. 

Ewolucja i globalny wpływ focusingu

Metodologia Gendlina ewoluowała w samopomocowe podejście, osiągając swój wpływowy rozkwit w jego wpływowej książce „Focusing”. Różni nauczyciele, w tym Ann Weiser Cornell, udoskonalili i rozwinęli to podejście, tworząc Inner Relationship Focusing (IRF). IRF zdobyło uznanie na całym świecie, dowodząc skuteczności i akceptacji focusingu.

Ann Weiser Cornell, autorka i twórczyni IRF, podkreśla znaczenie dostrojenia się do własnego wnętrza. IRF sugeruje, że wszystkie stany wewnętrzne mają ważne powody i cele. Focusing pozwala wewnętrznym uczuciom przekształcić się w pozytywne siły w naszym życiu, poprzez pełne „usłyszenie” i zrozumienie. Cornell elegancko stwierdza: „Wszystko, co jest w tobie, chce uratować twoje życie.”

Podsumowując, focusing to coś więcej niż tylko ćwiczenie umysłu; to wszechstronna praktyka, która wpływa na nasze emocjonalne samopoczucie, wpływa na nasze decyzje życiowe i napędza nas w kierunku naszego pełnego potencjału. Poprzez zrozumienie i wykorzystanie siły focusingu, możemy znacząco i trwale przekształcić nasze życie.

Dla osób, które chcą się dowiedzieć więcej polecamy książkę autorstwa Ann Weiser Cornell – “Focusing. Mądrość ciała. Przewodnik po emocjonalnym uzdrawianiu siebie”.